De aannames en beelden die je over jezelf hebt geven houvast in het leven. Hoe vaak zeggen we niet: ’zo ben ik nou eenmaal’ of ’dat past bij mij’? Voor jezelf weten wie je bent is prettig en het is minstens zo fijn voor je omgeving, ’Ik weet tenminste wat ik aan jou heb’ is wat we dan te horen krijgen. Alcohol drinken en het drankje dat je drinkt maken deel uit van dit zelfbeeld en ongemerkt doen we er allemaal aan mee. Een kartonnetje wijn van de Aldi geeft een andere indruk dan een fles wijn van 15 euro van de slijter. Drink je gin tonic, een dure, dan houd je wellicht van exclusiviteit en klasse. Een bijzondere, zeldzame wijn? Dan voel je jezelf mogelijk ook bijzonder. Malt whiskey? Rum-cola? Een Spritz? Bij de één past het wel, bij de ander niet. Dit passend zijn gaat niet over de smaak van het drankje alleen. In wat je drinkt herken je jezelf én wordt je herkend. We zijn geïdentificeerd met wat we drinken.
Die identificatie hebben we over onszelf en speelt ook een rol in de omgeving, bij onze vrienden. Het drankje is onderdeel van de rituelen in het dagelijks leven, de identificatie van de groep, erbij horen. In de voetbalkantine bestel je bier, de dames bij de tennisclub drinken witte wijn, jongeren nemen een shotje.
Wanneer je stopt met alcohol drinken gaan veel mensen op zoek naar een nieuw drankje. En dat is niet zo eenvoudig want de beelden daarom heen zijn vaak onaantrekkelijk. Cola is kinderachtig, thee is saai en water, tja water, dat is voor als je dorst hebt. Niet zo appetijtelijk. Niet zo groots en meeslepend. Niet zo bijzonder.
Je kunt bezig blijven met zoeken naar een passend en lekker drankje* maar de vraag die zich eigenlijk aandient is: als ik niet meer drink, wie ben ik dan? Als ik mijn gevoelens, ongemakken en verlegenheid niet meer wegdrink, wat komt er dan bloot te liggen en vooral … hoe ga ik daar mee om?
Een nieuwe identiteit vinden, jezelf zijn zonder alcohol, overkomt je niet automatisch. Het is een zoektocht die tijd kost en inspanning vraagt. Die zeker ook aantrekkelijk kan zijn wanneer je bezig gaat met autonomie, waarachtigheid en vitaliteit. Bij zo’n avontuur is het behulpzaam om mensen op je weg te vinden in plaats van in de weg. De spiegeling van anderen, onderweg net als jij, doen het bewustzijn toenemen.
De expeditie naar jouw nieuwe nuchtere zelf kan een feest van herkenning zijn. Dát is de kracht van de training De Kunst van Nuchter Leven en de Helderder Sessies.
In de ontmoeting met ’soortgenoten’ vind je jezelf.