Helder Community > > Radicale Acceptatie, hoe doe je dat?
19 dagen geleden ben ik gestart met een persoonlijk project, ARtEP. Het staat voor: Accept Radically to Evoke Presence, oftewel, accepteer radicaal voor optimale aanwezigheid (essentie). Het idee is om 100 dagen lang, tot 1 januari, radicale acceptatie meer in het bewustzijn te hebben. Meer bewustzijn van 'waar ga ik vandaan, waar ga ik naartoe', gevoelens die sturen, impulsen die opdoemen, daar al dan geen gehoor aan geven... Ik doe het voor mijzelf én omdat ik er over wil gaan schrijven, nieuwsgierig naar ben. Ook zoek ik antwoord op de vraag: Hoe doe je dat dan?. Tot nu toe doe ik dat zelf door af en toe te schrijven, letterlijk stil te staan bij wat er gaande is. Op Instagram (op het account @theartofsoberliving) doe ik er verslag van en ook stuur ik af en toe een nieuwsbrief (de nieuwsbrief 'altijd up to date) voor wie er interesse in heeft, dit is een andere nieuwsbrief dan de normale ongeveer wekelijkse.
Iemand uit de community stelde voor om ook hier een groep ARtEP te maken zodat we er hier met elkaar over kunnen uitwisselen. Het is niet zo openbaar als Instagram en toch een mogelijkheid om iets van je eigen ervaringen te delen. Juist in het delen ontstaat ruimte en een nieuwe werkelijkheid, zo is mijn ervaring. Het haalt de kramp uit je eigen gedachten en aannames. Wil je bijdragen? Dat zou supertof zijn!
Goed idee om er ook hier in de beschermde omgeving ruimte voor te maken. Radicaler accepteren wie ik ben en dat durven laten zien is voor mij zeker een thema. Wat ik vandaag gewaar word is dat er zo veel energie in me zit die eruit wil. Het tintelt, het jeukt van binnen, het voelt alsof mijn ledematen onder stroom staan. Ik ben op zoek naar de ventielen om de energie in een goede richting te gebruiken en er ook geld mee te verdienen. Vandaag denk ik dat het eerste verlangen in verbinding staat met de aarde, de natuur, met de aardse krachten die leven mogelijk maken. Al zesentwintig jaar verdien ik mijn geld met mijn hoofd. Het gaat me steeds meer tegenstaan. Al heel lang wil ik een dag per week groenten en fruit verkopen op de markt. Gewoon aan mensen appels en peren verkopen. Simpel, eerlijk fruit verkopen, verder niks. Net als mijn vader en zijn vader die kruidenier waren en in de beginjaren 's ochtends vroeg met de schuit hun waren kochten bij de veiling om ze vers van het land te verkopen. Het lijkt me heerlijk. Dat is wat ik vandaag radicaal accepteer, dat ik eigenlijk iets anders wil doen.
