Vrijdagmorgen. Oogverblindende zon op een wollige laag sneeuw. De spreeuwen maken ruzie rond de pindakaaspot en de vetbolletjes. Ik zit achter de computer. Vrijdag. Petra’s weekly dag. Ik zoek naar inspiratie, naar iets zinnigs, naar tekst. Het is er niet. Er is vermoeidheid en leegte na een periode van drive, focus en adrenaline. Mijn lichaam en mind zijn aan het uitrollen. Als wagonnetjes die kilometers doorrijden nadat de locomotief is afgekoppeld. Uitrollen vraagt om rust. Om aandacht en wachten. Maar bovenal vraagt uitrollen om dingen doen waar je van houdt. Kleine dingen. Een stukje breien, een middagdutje op de bank, een verse smoothie met blauwe bes. Rust. Wanneer je een belangrijk besluit neemt in je leven en actief gaat veranderen kun je hier helemaal vol van zijn, van overlopen. Het is spannend, er is energie en opwinding. En daarnaast is het nodig dingen te doen waar je van houdt. Niet bezig zijn met wat er niet is, met wat je niet wilt, maar doen wat je blij maakt. Je systeem gelegenheid geven om je bij te houden in alle veranderingen. Je systeem en ziel verwennen. Rust. Niet als beloning omdat je het verdiend hebt, maar als voorwaarde om te leven, te gedijen. Doen waar je van houdt. Alleen om die reden. Ik ga nog even kijken naar de vogels. Daar houd ik vandaag van.