Over nuchter leven heeft iedereen zo zijn of haar gedachten of angsten. Dat dan je leven saai is en nauwelijks nog het opstaan waard, dat je ontmaskert wordt als een grijs persoon, eenzaam bovendien door je muffe stoffigheid of dat de ENORME trek in drank en het verbod er op erger is dan je vreselijkste nachtmerries.
We hebben vaak het idee dat stoppen met drinken heel, heel erg naar zal zijn. Dat is het niet. Dat is juist deze periode vóór je besluit waarin je verbeelding vrij spel heeft. De weken, maanden, jaren waarin je je steeds weer voorneemt een dag niet, of minder, te drinken. Dát is de vreselijkste tijd. De fase van hopen en afwachten, schouders opnieuw er onder, falen, schaamte en schuldgevoelens ... het is als strompelen in een moeras.
Innerlijke criticus
Om uit dit moeras te komen leggen we ons een nieuw en ferm voornemen op. De strenge stem van de innerlijke criticus geeft je het gevoel goed bezig te zijn. Mogelijk klinkt dat zo: 'Je moet nu ECHT EINDELIJK stoppen met drinken/dat gezuip! Afgelopen! UIT! Wat ben jij een zwakke trut/klootzak/lamlendeling dat je dat maar niet lukt! Alcoholist! Kappen nou!' Dit zijn stemmen van je innerlijke criticus ... daar ga je de oorlog niet mee winnen. Dit is een wanhopige vechter die af en toe een spervuur afschiet. De losse flodders van de innerlijke criticus treffen niet echt doel, ze schampen langs. Rond 17.00 uur ben je dat getetter zat. Je hoort nu je verleidelijke innerlijke criticus met de meer dan logische tekst 'Ach ja, morgen ... , nu heb ik het echt verdiend ...'. Je schenkt er eentje in.
Proces
Wat nodig is, is dat je de troepen in stelling gaat brengen, dat je de stem van je ziel, van wie jij in essentie bent weer vindt. Dat je gedachten daarmee uitgelijnd zijn en dat je de gevoelens die er zijn (en die je niet wilt voelen) erkent zonder ze weg te hoeven duwen. Dat is best een proces. Weer in contact komen met je gehele systeem en dat voorbereiden op een transformatie, dát is de manier om de knop langzaam maar zeker om te zetten. Dan verandert de fase van hopen en afwachten in een fase van moed verzamelen en rijping. Dit vraagt focus, aandacht en compassie.
Hoe doe je dat dan?
De troepen in stelling brengen is wat wij doen in de Basistraining. Het is deze voorbereiding, het werken aan dit proces, wat een stevig fundament geeft en zorg voor succesvol nuchter leven.
Je kunt dat ook zelf doen door aandacht te besteden aan jezelf en je proces. Neem bijvoorbeeld per dag een uur de tijd om te lezen, te schrijven, filmpjes te kijken of podcasts te luisteren (bijvoorbeeld de podcast Onverdoofd van Erik Jan Harmens en het boek ’Nou nog eentje dan' van Mariëtte Wijne). Laat het verlangen naar leven vanuit essentie, van wie jij bent, toenemen, en doe dat actief en met aandacht. Dáár vind je de uit-knop.
Het allerbelangrijkste hierbij is: ga niet te snel, blijf aandachtig, herken je innerlijke criticus, ga in gesprek (offline of online) met anderen, laat het rijpen, drink zo min mogelijk. Je kunt ook met jezelf afspreken: volgende week drink ik een week niet en ga ik hier mee aan de gang, want eenmaal nuchter gaat dit proces 10x zo snel!
Eind september is er weer een week De Basis in Frankrijk en in oktober een weekend in Nederland. Dat zou iets voor je kunnen zijn. Aan de Basis doen mensen mee die soms al langer gestopt zijn maar voelen dat dit vooral vanuit de innerlijke criticus is. Er zijn ook deelnemers voor wie deze week hun eerste nuchter week in lange tijd is. Heb je interesse? Laat maar even weten!